Nieuws - 21 dec 2021

Het verhaal van Waadhoeke: 3000 jaar leven met water

“In vandaag ligt een deel van het verleden en dat samen neem je weer naar morgen mee”. In die zin ligt de crux van de landschapsbiografie besloten.

Onlangs hebben we de Landschapsbiografie van Waadhoeke opgeleverd. In opdracht van de gemeente Waadhoeke hebben we afgelopen jaar, met de hulp van studenten van Van Hall Larenstein, het verhaal van het landschap opgetekend. Dinsdag 16 november is het werk aan de gemeenteraad gepresenteerd.

Het landschap van Waadhoeke laat zich lezen als een geschiedenisboek. Het verhaal van Waadhoeke gaat over 30 eeuwen ‘leven met water’. Waadhoeke is gevormd vanuit een intergetijdengebied: een kwelderlandschap dooraderd met slenken en getijdengeulen. Dan weer was het land, dan weer water. De eerste bewoners vestigden zich vanaf 500 v. Chr. permanent op de hoogste plekken in het landschap, op de hogere kwelderwallen. Daar wierpen zij terpen op om hun boerderij te beschermen tegen het water. Het grootste deel van het land stond nog steeds in open contact met het water. Later ging men het land verder beschermen tegen het water door de aanleg van dijken. Ook werd nieuwe grond gewonnen (in de oude Bildtslenk), waardoor de polder het Bildt ontstond. Door de komst van wegen, de groei van steden en dorpen en grote ruilverkavelingen vanaf de 19e eeuw is het landschap versneld getransformeerd.

Het resultaat is een uitzonderlijk gelaagd landschap; het is het resultaat van een continue ontwikkeling en tevens het vertrekpunt van aanstaande ontwikkelingen. De landschapsbiografie geeft aan wat uit het landschap van vandaag moet worden meegenomen naar het landschap van morgen, wat in het volgend hoofdstuk niet mag ontbreken. De kunst is die veranderingen zodanig te geleiden dat de kwaliteiten van het landschap behouden blijven: zodanig dat het landschap ‘zijn verhaal kan blijven vertellen’.

Zeedijk bij Dijkshoek

Occupatie voor de bedijking

Slachtedijk Moerpolder

Dooraderd landschap

Romaanse kerktoren

Meedogenloos landschap

 

Nieuws - 21 dec 2021

Het verhaal van Waadhoeke: 3000 jaar leven met water

“In vandaag ligt een deel van het verleden en dat samen neem je weer naar morgen mee”. In die zin ligt de crux van de landschapsbiografie besloten.

Onlangs hebben we de Landschapsbiografie van Waadhoeke opgeleverd. In opdracht van de gemeente Waadhoeke hebben we afgelopen jaar, met de hulp van studenten van Van Hall Larenstein, het verhaal van het landschap opgetekend. Dinsdag 16 november is het werk aan de gemeenteraad gepresenteerd.

Het landschap van Waadhoeke laat zich lezen als een geschiedenisboek. Het verhaal van Waadhoeke gaat over 30 eeuwen ‘leven met water’. Waadhoeke is gevormd vanuit een intergetijdengebied: een kwelderlandschap dooraderd met slenken en getijdengeulen. Dan weer was het land, dan weer water. De eerste bewoners vestigden zich vanaf 500 v. Chr. permanent op de hoogste plekken in het landschap, op de hogere kwelderwallen. Daar wierpen zij terpen op om hun boerderij te beschermen tegen het water. Het grootste deel van het land stond nog steeds in open contact met het water. Later ging men het land verder beschermen tegen het water door de aanleg van dijken. Ook werd nieuwe grond gewonnen (in de oude Bildtslenk), waardoor de polder het Bildt ontstond. Door de komst van wegen, de groei van steden en dorpen en grote ruilverkavelingen vanaf de 19e eeuw is het landschap versneld getransformeerd.

Het resultaat is een uitzonderlijk gelaagd landschap; het is het resultaat van een continue ontwikkeling en tevens het vertrekpunt van aanstaande ontwikkelingen. De landschapsbiografie geeft aan wat uit het landschap van vandaag moet worden meegenomen naar het landschap van morgen, wat in het volgend hoofdstuk niet mag ontbreken. De kunst is die veranderingen zodanig te geleiden dat de kwaliteiten van het landschap behouden blijven: zodanig dat het landschap ‘zijn verhaal kan blijven vertellen’.

Zeedijk bij Dijkshoek

Occupatie voor de bedijking

Slachtedijk Moerpolder

Dooraderd landschap

Romaanse kerktoren

Meedogenloos landschap