Voor je college begint lees je je aantekeningen nog even door in het park. Dichtbij hoor je het stromen van de Jekerbeek. In de pauze pluk je een appeltje van een boom. Na je college loop je zo het centrum van Maastricht in om een drankje te doen met je studiegenoten.
Bijna 100 jaar was dit een militair kazernegebied, afgesloten van de rest van Maastricht. Tot in 2010 de kazerne sloot en provincie, gemeente en universiteit de krachten bundelden. Nu is het 6 hectare grote terrein ontwikkeld tot openbaar stadspark. Het is een verbindend element geworden tussen stad en studenten, schakelt de verschillende Maastrichtse parken aan elkaar en er is een betere doorgaande groene verbinding tussen Maas en Jekerdal.
– Gerdo van Grootheest, wethouder gemeente Maastricht, in De Limburger
In het park werden functies gecombineerd die passen bij een groene leeromgeving. De dierenweide is gemoderniseerd, de volière kreeg een mooi nieuw plein. Langs de Jeker is ruimte voor ecologie, kunst, voedsel en participatieve projecten. De Tapijntuin is verlegd en uitgebreid, er is een nieuw horecaplein en een siertuin. Nieuwe fiets- en wandelpaden maken het park toegankelijk. En uiteraard is er op verschillende plekken door het park ruimte voor sport en spel, picknicken, wandelen, skaten, fietsen en meer. Het voormalige militaire terrein is een verblijfspark voor iedereen geworden.
Het kazerneterrein en het park zijn met elkaar versmolten met behoud van beide karakters. De stenige binnenwereld is vervangen door een groene parksfeer waar de monumentale kazernegebouwen een eigen plek hebben gekregen. Niet-monumentale gebouwen werden gesloopt. De heldere originele orthogonale kazernestructuur blijft behouden als referentie naar het verleden.
De kazernegebouwen werden ondergronds – onder het park – met elkaar verbonden via een verbindend volume: de plint. Door het nieuwe gebouw onder het maaiveld toe te passen blijft bovengronds het een maximaal oppervlak beschikbaar voor park- en groenruimte. Boven het maaiveld is één nieuw markant gebouw aan het historische ensemble toegevoegd.
De gebouwen van de Tapijncampus zijn in gebruik voor onderwijs en onderzoek, bieden studieplekken en onderdak aan startende bedrijfjes.
– Gedeputeerde Twan Beurskens, gedeputeerde Provincie Limburg in De Limburger
Alle gebouwen en onderwijslocaties hebben een rechtstreekse relatie met het park. Zo loopt de vloer van twee van de collegezalen in een stuk door in het buitenterras. Dankzij de grote glaspartijen in de plint wordt het gebouw integraal onderdeel van de buitenruimte – en contrasteert fraai met de meer gesloten gevels van de bestaande gebouwen.
Door de glooiingen in het parkontwerp kan het terrein op natuurlijke wijze worden gevormd. Zo ontstaat een sluitende grondbalans, en wordt de fietsverbinding over de Jeker en de parkeerplaatsen landschappelijk ingepast.
project data
Titel: Campusterrein Tapijnkazerne Universiteit Maastricht
Locatie: Maastricht, NL
Omvang: 6 ha
Opdrachtgever: Gemeente Maastricht
Aannemer: Mertens Bouwbedrijf
Samenwerking: LIAG architecten, Jelle de Boer Restauratiearchitect, Frits Bokelman stedenbouw, VIAC installatie adviseurs, DGMR adviseurs, Van Der Ven bouwadvies
Looptijd: 2016-2024
Type: Europese aanbesteding, VO, DO
Beeldcredits: BoschSlabbers, LIAG architecten, Ronald Tilleman
Projectcode: HT 15-16