Het kan maar zo in 2020: Voor je college begint lees je je aantekeningen nog even door in het park. Dichtbij hoor je het stromen van de Jekerbeek. In de pauze trek je een appeltje van de boom. Na je college loop je zo het centrum van Maastricht in om een drankje te doen met je studiegenoten.
Bijna 100 jaar was dit een militair kazernegebied, afgesloten van de rest van Maastricht. Tot in 2010 de kazerne sloot en Provincie, gemeente en universiteit de handen ineensloegen. Nu is het 6 hectare grote terrein ontwikkeld tot openbaar stadspark. Het is een verbindend element geworden tussen stad en studenten, schakelt de verschillende Maastrichtse parken aan elkaar en er is een betere doorgaande groene verbinding tussen Maas en Jekerdal.
In het park komen functies die passen bij een groene leeromgeving. De dierenweide wordt gemoderniseerd, de volière krijgt een mooi nieuw plein, langs de Jeker is ruimte voor ecologie, kunst, voedsel en participatieve projecten, de Tapijntuin wordt verlegd en uitgebreid, er komt een nieuw horecaplein en een siertuin. Nieuwe fiets- en wandelpaden maken het park toegankelijk. En uiteraard is er op verschillende plekken door het park ruimte voor sport en spel, picknicken, wandelen, skaten, fietsen en meer. Hierdoor wordt het een verblijfspark voor iedereen.
In samenwerking met LIAG architecten heeft BoschSlabbers gewonnen met het ontwerp voor een nieuw campusterrein van de Universiteit Maastricht. De universiteit Maastricht wil zich gaan vestigen op de voormalige Tapijnkazerne gelegen in het stroomgebied van de Jeker ten zuiden van de Stadsmuur. De Tapijnkazere deed van 1919 tot 2010 dienst als militaire kazerne en vormde tijdens deze […]
In samenwerking met LIAG architecten heeft BoschSlabbers gewonnen met het ontwerp voor een nieuw campusterrein van de Universiteit Maastricht. De universiteit Maastricht wil zich gaan vestigen op de voormalige Tapijnkazerne gelegen in het stroomgebied van de Jeker ten zuiden van de Stadsmuur. De Tapijnkazere deed van 1919 tot 2010 dienst als militaire kazerne en vormde tijdens deze […]
– Gerdo van Grootheest, wethouder gemeente Maastricht, in De Limburger
Het kazerneterrein en het park zijn met elkaar versmolten met behoud van beide karakters. De stenige binnenwereld van het kazerneterrein is vervangen door een groene parksfeer waar de monumentale kazernegebouwen een eigen plek hebben gekregen. Hiertoe zijn niet-monumentale gebouwen gesloopt. De heldere originele orthogonale kazernestructuur blijft behouden als referentie naar het verleden.
De oude kazernegebouwen zijn ondergronds –onder het park- met elkaar verbonden door middel van een nieuw gebouw, de plint. Door het meeste bouwvolume onder het park te stoppen wordt het terrein voorzien van een maximaal oppervlak nieuw openbaar park. Op het maaiveld is slechts één nieuw gebouw te vinden; een markant gebouw met een alzijdig en modern karakter die zicht voegt tussen de historische kazernegebouwen en het park. De gebouwen zijn inmiddels al in gebruik genomen voor onderwijs en onderzoek, startende bedrijfjes en studieplekken.
– Gedeputeerde Twan Beurskens, gedeputeerde Provincie Limburg in de limburger
De ruimten en plekken voor onderwijs hebben allemaal een rechtstreekse relatie met het park. Zo loopt de vloer van twee van de collegezalen door in het buitenterras. De grote glasoppervlakken in de plint maken dat de gebouwen integraal onderdeel zijn van het park. Daarbij voegen zij een mooi contrast toe aan de meer gesloten gevels van de bestaande gebouwen. De glooiingen in het parkontwerp bieden tevens de mogelijkheid om met een sluitende grondbalans de fietsverbinding over de Jeker op een landschappelijke manier te realiseren en parkeerplaatsen in te passen.
project data
Titel: Campusterrein Tapijnkazerne Universiteit Maastricht
Locatie: Maastricht, NL
Omvang: 6 ha
Opdrachtgever: Gemeente Maastricht
Aannemer: Mertens Bouwbedrijf
Samenwerking: LIAG architecten, Jelle de Boer Restauratiearchitect, Frits Bokelman stedenbouw, VIAC installatie adviseurs, DGMR adviseurs, Van Der Ven bouwadvies
Looptijd: 2016-2020
Type: Europese aanbesteding, VO, DO
Beeldcredits: BoschSlabbers, LIAG architecten
Projectcode: HT 15-16